ŚMIERĆ TEGO, KTÓREGO, KRÓTKO, ZWAŁAM MAŁŻONKIEM

Musiałam wprowadzić nowe hasło, które kosztowało ... nie wiem ile ? Pierwszego nie zdołałam zapisać, bo długopis  przestał pisać i straciłam szansę na wejście na mój własny blog. Tym razem zapisałam i  mam nadzieję, że to wystarczy, bym nie miała problemów z prowadzeniem dalszych notek.

Otóż zmarł mój jedyny i ostatni ex-mąż - Adam.  Kilka dni temu. Samotnie.  Za tydzień ukończyłby  92 lata. Oczywiście, nie korzystał z usług medycznych, lecz sam  parał się paramedycyną, więc trudno stwierdzić, że gdyby korzystał - mógłby jeszcze co nieco pożyć, czy dlatego żył tak długo bo... sam sobie był lekarzem. 
Podobno nie mogli się z nim skontaktować, podobno umawiał się z kimś i nie przyszedł, podobno zaczęto wydzwaniać jeden znajomy do drugiego pytając, czy nie wie co z nim jest, podobno - przyszedł w końcu ten, który miał klucze od jego mieszkania, podobno nie mógł wejść , bo blokował klucz , pozostawiony od wewnątrz i już na pewno - wezwano policję i kiedy wyważono drzwi... leżał. Chyba od kilku dni, bo upał zrobił swoje...  
  Napisałam chyba wystarczająco plastycznie o tym, który spaskudził moje młode lata, który spowodował, iż miałam taki dystans do płci przeciwnej, iż już nikomu z mężczyzn  nigdy nie zawierzyłam i nie umiałam pokochać.
  Proszę wybaczyć  moją bezpośredniość  - spieprzył mi właściwie całe życie . 
   Niech mu ziemia lekką będzie. Sama niebawem stanę się popiołem, ale leżeć obok siebie  nie będziemy - oby  z dala od tego człowieka. Na pewno żałoby nosić nie zamierzam,
Sam, zapewne, też nie czuł się szczęśliwcem. Przez swój charakter. Nie umiał też nikogo uszczęśliwić. Stąd samotne istnienie do końca swych dni. Mógł założyć rodzinę. Nic nie stało na przeszkodzie, prócz jego egocentryzmu. 
Raz pokazałam jego fotografię w skasowanym blogu. Panie  piały z zachwytu nad jego męskością i aparycją. I to tylko tyle.  Nie wystarczy na dłuższe, wzajemne, bytowanie.
Spadek podobno, zapisał siostrzeńcowi - jedynemu krewnemu, którego posiadał.